Jaren ’90

Muzikale optredens: De juiste stroomvoorziening voor je instrumenten en apparatuur

Als liefhebber van kamermuziek ben ik gefascineerd door de pure, akoestische klank van een strijkkwartet. Toch weet ik dat de moderne muziekwereld, van een subtiel versterkte gitaar tot een complex elektronisch ensemble, drijft op een onzichtbare kracht: elektriciteit. Een betrouwbare en schone stroomvoorziening is de stille held van elk geslaagd optreden. Het is de fundering waarop de muziek wordt gebouwd, en een slechte fundering kan het hele bouwwerk doen instorten. Het plannen van je stroomvoorziening is geen bijzaak, maar een essentieel onderdeel van de voorbereiding dat de kwaliteit en betrouwbaarheid van je performance bepaalt.

De onzichtbare ruggengraat van elk optreden

Veel instrumenten zijn fundamenteel afhankelijk van elektriciteit om überhaupt geluid te kunnen produceren of versterken. Denk aan de elektrische gitaar, die zonder klankkast volledig leunt op de elektrische versterking van trillende snaren. Of de synthesizer, die klanken volledig elektronisch genereert door het manipuleren van geluidsgolven. Zonder een constante en stabiele stroomtoevoer kunnen deze instrumenten hun functie niet vervullen. Maar ook voor akoestische muzikanten die gebruikmaken van versterking, mengpanelen of effecten, is de kwaliteit van de stroomvoorziening cruciaal. Een onstabiele of ‘vuile’ stroom kan leiden tot ongewenste ruis, brom en andere storingen die de zuiverheid van het geluid aantasten. In een professionele studio-omgeving is de noodzaak van een onberispelijke stroomvoorziening vanzelfsprekend om de hoogste opnamekwaliteit te bereiken, en diezelfde standaard zou moeten gelden voor het podium. Een optreden kan immers vlekkeloos zijn qua uitvoering, maar als de techniek faalt door een simpel stroomprobleem, is dat wat het publiek zich zal herinneren.

De taal van stroom begrijpen

Voordat je de juiste voeding kunt kiezen, is het essentieel om de basisprincipes van elektriciteit te begrijpen. Vier elementen zijn hierbij van vitaal belang: spanning (voltage), stroomsterkte (ampèrage), polariteit en de fysieke connector. Het negeren van deze specificaties kan in het beste geval leiden tot niet-functionerende apparatuur en in het slechtste geval tot onherstelbare schade. Het is een beetje zoals het stemmen van een instrument; precisie is vereist.

Spanning (Voltage – V)

Spanning, gemeten in volt (V), kan worden gezien als de ‘druk’ waarmee de elektriciteit door een circuit wordt geduwd. De meeste effectpedalen en veel elektronische instrumenten werken op 9V, maar er zijn ook apparaten die 12V, 18V of een andere spanning vereisen. Het is absoluut cruciaal dat de spanning van je voeding exact overeenkomt met wat het apparaat nodig heeft. Het aansluiten van een 9V-pedaal op een 18V-uitgang kan de interne componenten, zoals condensatoren, permanent beschadigen. Controleer dus altijd de specificaties van de fabrikant.

Stroomsterkte (Ampèrage – mA)

Stroomsterkte, gemeten in ampère (A) of vaker milliampère (mA), is de ‘hoeveelheid’ elektriciteit die door het circuit stroomt. Elk apparaat heeft een minimale stroombehoefte om correct te functioneren. Je voeding moet minimaal deze hoeveelheid stroom kunnen leveren. In tegenstelling tot spanning is het geen probleem als je voeding méér stroom kan leveren dan het apparaat vraagt; het apparaat ’trekt’ alleen de hoeveelheid stroom die het nodig heeft. Een te lage stroomsterkte zal er echter voor zorgen dat het apparaat niet of niet correct opstart.

Polariteit

Polariteit beschrijft de richting van de stroom en is misschien wel de meest verraderlijke factor. Voor de meeste effectpedalen is ‘center negative’ de standaard. Dit wordt aangegeven met een specifiek symbool op het apparaat. Het gebruiken van een voeding met de verkeerde polariteit (bijvoorbeeld ‘center positive’) zal vrijwel zeker leiden tot permanente schade aan de interne elektronica. Gelukkig bestaan er ‘reverse polarity’ adapters om dit probleem op te lossen, maar de basisregel blijft: controleer de polariteit van zowel je apparaat als je voeding voordat je iets aansluit.

De fysieke connectie

Ten slotte is de fysieke pasvorm van de connector essentieel. De meest voorkomende connector voor effectpedalen is de 5.5×2.1mm ‘barrel plug’. Het is belangrijk om de juiste maat te gebruiken, want een verkeerde diameter kan een slechte verbinding veroorzaken of de ingang van je pedaal beschadigen. Voor apparaten met andere aansluitingen, zoals een 3.5mm mini-jack, zijn speciale adapters verkrijgbaar. Zorg ervoor dat je de juiste kabels en adapters hebt voor een betrouwbare fysieke en elektrische verbinding.

De juiste voedingsbron kiezen

Met de basiskennis op zak, kunnen we kijken naar de verschillende soorten voedingsoplossingen. De keuze hangt af van de omvang van je setup, je budget en je kwaliteitsstandaard. Hoewel batterijen een vorm van geïsoleerde stroom leveren, zijn ze onpraktisch, duur op de lange termijn en onbetrouwbaar voor serieuze optredens.

Daisy chains versus geïsoleerde voedingen

Een ‘daisy chain’ is een kabel waarmee je meerdere pedalen kunt aansluiten op één enkele adapter. Het is een goedkope en eenvoudige oplossing, maar heeft een groot nadeel: alle aangesloten apparaten delen hetzelfde stroomcircuit. Dit kan leiden tot aardlussen en elektrische interferentie, wat zich uit in een hoorbare brom en ruis. Voor de meest professionele en schone resultaten is een geïsoleerde voeding de superieure keuze. Een geïsoleerde voeding heeft meerdere uitgangen, die elk elektrisch van elkaar gescheiden zijn. Dit is alsof elk pedaal zijn eigen, perfect schone batterij heeft. Het elimineert vrijwel alle ruis die door de stroomvoorziening wordt veroorzaakt en zorgt voor een veel stabielere en betrouwbaardere werking van je apparatuur. Veel geïsoleerde voedingen bieden bovendien uitgangen met verschillende voltages, wat ze zeer veelzijdig maakt.

Toekomstbestendig investeren

Wanneer je een voeding kiest, is het verstandig om niet alleen aan je huidige setup te denken, maar ook aan de toekomst. Mijn advies is om een model te kiezen met een of twee extra uitgangen. Overweeg ook een voeding met ten minste één uitgang die een hogere stroomsterkte kan leveren (bijvoorbeeld 400 mA of meer). Moderne digitale pedalen hebben vaak meer stroom nodig dan oudere, analoge effecten. Door nu al te investeren in wat extra capaciteit, voorkom je dat je je hele voeding moet vervangen zodra je een nieuw, stroom-intensief pedaal aan je collectie toevoegt.

Stroom voor de reizende muzikant

Voor muzikanten die veel reizen, komen er extra uitdagingen bij. Verschillende delen van de wereld gebruiken verschillende netspanningen (230V in Europa, 115V in de VS en 100V in Japan). Een voeding met een schakelbare ingangsspanning of een model dat een breed bereik (100-240V) aankan, is dan essentieel voor internationaal toeren. Maar wat als er helemaal geen stopcontact is, zoals bij een buitenoptreden? Dan biedt een draagbare stroomvoorziening, of ‘power station’, uitkomst. Voor gevoelige audioapparatuur is het cruciaal om een model te kiezen dat een ‘zuivere sinusgolf’ (pure sine wave) levert. Dit type stroom is identiek aan die uit het stopcontact en voorkomt schade of storingen. Voor de ultieme betrouwbaarheid onderweg investeren veel professionals in een geavanceerd Work System voor hun bedrijfswagen. Dit garandeert een stabiele en veilige stroomvoorziening voor alle apparatuur, waar de tour hen ook brengt, en is een teken van professionele voorbereiding die het verschil maakt.

Een fundament van stilte en stabiliteit

Het kiezen van de juiste stroomvoorziening lijkt misschien een puur technische overweging, ver verwijderd van de artistieke expressie van muziek. Toch is niets minder waar. Een doordachte, hoogwaardige stroomoplossing is een investering in de stilte tussen de noten, in de helderheid van de klank en in de gemoedsrust die je nodig hebt om je volledig op je performance te kunnen concentreren. Hoewel er discussies zijn over lineaire versus schakelende voedingen, is de realiteit dat moderne apparatuur vaak uitstekende interne filtering heeft. De focus moet daarom liggen op een betrouwbare, veilige en stabiele voeding met de juiste specificaties. Uiteindelijk is de zorg voor je stroomvoorziening een daad van respect voor je eigen muziek. Het creëert een stille, stabiele basis waarop je kunst kan floreren, vrij van de afleiding van brom, ruis of onverwachte uitval. Voor meer diepgaande inzichten in de wereld van muziek en techniek, kunt u onze andere artikelen lezen. Dat is een investering die elke noot waard is.

De invloed van elektronische muziek op de Nederlandse clubcultuur

Als je net als ik bent opgegroeid met de pulserende beats die eind jaren ’80 en begin jaren ’90 uit de speakers knalden, dan weet je hoe transformerend elektronische muziek, en dan met name house, is geweest voor Nederland. Het is een geluid dat niet alleen onze dansvloeren veroverde, maar ook onze culturele identiteit diepgaand heeft beïnvloed. Laten we samen duiken in de geschiedenis en impact van deze muzikale revolutie die van Nederland een wereldwijd epicentrum van de dance maakte.

De Komst van House: Een Nieuw Tijdperk voor het Nederlandse Nachtleven

Het begon allemaal eind jaren ’80. Terwijl housemuziek opborrelde in steden als Chicago en Detroit, waaide de vonk al snel over naar Europa. In Nederland, en specifiek in Amsterdam, sloeg deze nieuwe sound in als een bom rond de zomer van 1988. Voor die tijd speelden we, eerlijk is eerlijk, een bescheiden rolletje op het internationale muziektoneel. Maar house veranderde alles. Vanaf 1989 begon Nederland plotseling wereldhits te produceren. De energie was onmiskenbaar. Clubs als de legendarische RoXY en de extravagante iT in Amsterdam werden de brandpunten van deze nieuwe beweging. Ze vergaarden wereldfaam en katapulteerden de Nederlandse clubscene naar een ongekend niveau. De aantrekkingskracht was zo groot dat er speciale ‘house-vluchten’ vanuit Engeland en zelfs een ‘iT-trein’ vanuit Brussel werden georganiseerd, vol feestgangers die speciaal voor onze clubs kwamen. Het epicentrum van het nachtleven verschoof; Amsterdam stond ineens op de kaart naast New York en Londen.

De Gouden Jaren ’90: Nederlandse Dominantie en Culturele Erkenning

De jaren ’90 waren de gloriejaren. De Nederlandse dance-scene explodeerde. We zagen de opkomst van trance, met pioniers als System F (Ferry Corsten), Tiësto en Armin van Buuren die de wereld veroverden met hun euforische soundscapes. Tegelijkertijd bestormden acts als 2 Unlimited de hitlijsten wereldwijd en creëerden een ware hype. Wat Nederland onderscheidde, was de vroege en brede acceptatie van dancemuziek. Waar het in andere landen nog als een underground subcultuur werd gezien, omarmden wij het genre al snel. Het werd gedraaid op de radio, in winkels, overal. Een iconisch moment dat deze mainstream acceptatie onderstreepte, was het optreden van Armin van Buuren tijdens de Koningsvaart in 2013, met de kersverse koning en koningin aan boord. Dance was niet langer alleen voor de clubs; het was onderdeel geworden van de Nederlandse cultuur. Deze vroege omarming, gecombineerd met een constante stroom van talent en grote, professioneel georganiseerde feesten al in de vroege jaren ’90, gaf ons een voorsprong. Het legde de basis voor de Nederlandse dominantie die we jarenlang zagen in lijsten als de DJ Mag Top 100, met namen als Hardwell, Tiësto en Martin Garrix aan de top. De Nederlandse dance-industrie groeide uit tot een economische factor van betekenis, met een enorme jaarlijkse omzet.

Voorbij de Mainstream: De Rijke Diversiteit van Elektronische Klanken

Hoewel house en trance de Nederlandse scene groot hebben gemaakt, is de invloed van elektronische muziek veel breder. Het mooie is dat het genre altijd in beweging is, constant nieuwe vormen aanneemt en invloeden absorbeert uit de meest uiteenlopende hoeken, van punk tot jazz. Dit leidt tot fascinerende ‘cross-overs’ en een rijk, divers landschap. Initiatieven zoals het 220 Volt-festival, georganiseerd door gepassioneerde liefhebbers, spelen een cruciale rol in het tonen van deze breedte. Zij bieden een podium aan artiesten die verder gaan dan de commerciële hoofdstromen. Denk aan de melodische klanken van Duitse producers of artiesten die, geïnspireerd door pioniers als Kraftwerk, experimenteren met oudere synthesizers en drummachines. Hoewel Duitsland vaak wordt gezien als een bakermat voor de elektronische underground, heeft Nederland ook hier een levendige scene. Artiesten zoals DJ Steffi, met residenties in toonaangevende clubs, laten zien hoe verschillende subgenres binnen de elektronische muziek naadloos kunnen samenvloeien, wat de dynamiek en diepgang van onze lokale scene weerspiegelt.

De Clubcultuur Anno Nu: Navigeren Tussen Uitdagingen en Vernieuwing

De Nederlandse clubcultuur staat nooit stil. Na de roerige pandemiejaren bevindt de scene zich in een constante staat van aanpassing. We zien uitdagingen, zoals de sluiting van iconische plekken als De School in Amsterdam, wat de kwetsbaarheid van deze culturele broedplaatsen benadrukt. Stijgende kosten, veranderende voorkeuren van het publiek en de invloed van sociale media zijn factoren waar clubs in heel Europa mee worstelen. Een club als OOST in Groningen ervaart deze trends op lokaal niveau. Zij merkten na de pandemie een verschuiving in de vraag van het publiek, van eclectische, energieke sets naar een behoefte aan meer ‘groove’ en stabiliteit. Dit soort lokale observaties geven inzicht in de bredere tendensen. Tegelijkertijd zien we veerkracht en innovatie. Samenwerkingsverbanden zoals het Gravity Network, waar Garage Noord deel van uitmaakt, tonen de kracht van Europese connecties. Door kennis en artiesten uit te wisselen en te investeren in educatie, wordt de scene versterkt. Een groeiende focus op lokaal talent is een andere belangrijke ontwikkeling. Door lokale DJ’s en collectieven een platform te bieden, bouwen clubs aan een authentieke identiteit en een sterke band met hun publiek.

Het Ritme van Nederland: Een Blijvende Erfenis en een Levendige Toekomst

De invloed van elektronische muziek op de Nederlandse clubcultuur is immens en blijvend. Het heeft ons land getransformeerd van een bescheiden speler tot een wereldleider in de dance. De economische impact is aanzienlijk, maar belangrijker nog is de culturele erfenis. Festivals als Awakenings, Dekmantel, Dance Valley en Sensation (in zijn hoogtijdagen) zijn wereldwijde begrippen geworden, en onze DJ’s blijven toonaangevend. Factoren zoals onze vroege start, de ‘goede jeugdopleiding’ waar jongeren al vroeg in aanraking komen met diverse elektronische stijlen, en een kritisch maar trouw publiek, hebben allemaal bijgedragen aan dit succes. De Nederlandse clubcultuur, gedreven door die onweerstaanbare elektronische beats, blijft een dynamische en vitale kracht. Het is een plek van expressie, verbinding en constante vernieuwing. Ook al veranderen de trends en staan clubs voor uitdagingen, de hartslag van de Nederlandse dance blijft krachtig kloppen, klaar voor het volgende hoofdstuk in deze fascinerende muzikale reis.

De muziek en fashion uit de jaren ’90

De jaren ’90 staan bekend als een decennium vol muzikale diversiteit en iconische trends. Het was de tijd van grunge, boybands en girlpower, een tijd waarin muziek niet alleen klonk, maar ook een diepe invloed had op mode en cultuur. Voor jongeren en tieners waren artiesten zoals Nirvana, Spice Girls, Britney Spears en Backstreet Boys niet alleen muzikale helden, maar ook stijliconen die generaties hebben geïnspireerd.

Rockbands en hun invloed op mode

Grungemuziek, aangevoerd door bands als Nirvana en Pearl Jam, bracht een casual en rebelse stijl naar de voorgrond. Flanellen overhemden, ripped jeans en oversized sweaters werden de norm. Het ging niet alleen om muziek, maar om een hele levensstijl; een mix van nonchalance en zelfexpressie. Deze invloeden zijn vandaag de dag nog steeds zichtbaar in modecollecties, bijvoorbeeld bij kinderkledingwebshop Kids Brand Store, die zich richten op merkkleding voor kinderen. Denk bijvoorbeeld aan comfortabele hoodies en stoere jeans, perfect voor jonge trendsetters.

Popmuziek

Tegelijkertijd werden de jaren ’90 gekenmerkt door de opkomst van popiconen zoals Britney Spears en NSYNC. Hun glitterende outfits en kleurrijke stijl maakten muziek een feestelijke belevenis. Deze invloed is terug te zien in speelse en opvallende kindercollecties, waar glitters, levendige kleuren en coole prints centraal staan. Kids Brand Store speelt perfect in op deze trends. Met merken zoals Tommy Hilfiger, Calvin Klein en Levi’s biedt de webshop stijlen die zowel eigentijds als tijdloos zijn; ideaal voor kinderen die zichzelf willen uitdrukken met een vleugje retro.

De jaren ’90 herinneren ons eraan hoe muziek en mode hand in hand gaan, en hoe beide een blijvende indruk achterlaten op nieuwe generaties. Of je nu zoekt naar een grunge-geïnspireerde look of pop-chic, Kids Brand Store biedt alles wat nodig is om die iconische vibe naar het heden te brengen. Laat je inspireren en geef jouw kids een stijlvolle knipoog naar de ’90s!

Boybands en Girlbands

Boybands en girlbands: iedereen die de jaren 90 bewust heeft meegemaakt weet dat dit decennium onlosmakelijk verbonden is met deze twee muzikale fenomenen. De hitlijsten stonden er vol mee, met als populairste aanvoerders de Backstreet Boys en de Spice Girls. Dansend en zingend, in een ‘format’ van traditioneel vijf leden, werden de harten van duizenden, soms wel miljoenen jongens en meiden gestolen.

Ontstaan van boy- en girlbands

Het is niet helemaal helder wanneer boy- en girlbands nou eigenlijk precies ontstaan zijn. Wel weten we dat girlbands er zeker eerder waren. Zelfs in de jaren 30 al had je de Andrew Sisters, die veel samen werkten met Bing Crosby. In de jaren 60 kwamen ook de mannen in groepen kijken, zoals The Beatles, hoewel je hen misschien niet meteen met de term boyband zou associëren.

Girlbands uit de nineties

In de nineties is de populariteit van zowel girl- als boybands echt van ongekend niveau. Vooral de girlbands komen dan weer helemaal terug van weggeweest. Dit hebben we te danken aan Bob Herbert en zijn zoon. Zij plaatsten in 1993 een advertentie in de krant waarin ze op zoek zijn naar een aantal meiden met zangtalent om een groep mee te vormen. Er worden vijf dames geselecteerd uit de reacties, en de Spice Girls waren geboren. Mel B, Mel C, Emma, Victoria en Geri blijken de best verkopende girlband ooit, en nog steeds staan ze bovenaan. Met hun allereerste hit Wannabe breken ze alle records en inmiddels hebben ze 45 miljoen albums en 30 miljoen singles verkocht.

Boybands uit de nineties

Maar ook de mannen zitten niet bepaald stil. Eind jaren 80 zien we in Amerika al enig succes van boybands zoals New Kids on the Block, waarna begin jaren 90 vervolgens Engeland niet achter kon blijven en in één klap Europa wist te veroveren met Take That, met onder andere Gary Barlow en de enige echte Robbie Williams. Deze jonge mannen veroverden met hits als ‘Relight My Fire’ en ‘Back for Good’.In 1996 besluit Take That uit elkaar te aan, wat een grote klap voor de vele fans wereldwijd was. Het verdriet was zelfs zo groot dat er hulplijnen moesten worden opgericht voor het verwerkingsproces van de fans.

Take That had ’the winning formula’ laten zien en de boybands in de jaren 90 kwamen van links en rechts op. Boyzone was de Ierse variant op Take That en scoorde in 1997 met Ronan Keating een grote hit met No Matter What. Ook in Amerika zitten ze niet stil. *NSYNC wordt een grote hit met Justin Timberlake, en natuurlijk waren daar de Backstreet Boys. Zij scoorden hit na hit en werden met de bandleden Nick, Brian, AJ, Kevin en Howie gezien als de beste boyband ooit.

Grunge

Grunge staat ook wel bekend als de “Seattle sound”. Het is een subcultuur en alternatief rockgenre die ontstaan is in, niet verrassend, Seattle en de nabij gelegen steden. Bij grunge worden in feite elementen van punkrock en heavy metal samengesmolten, echter zonder dat de structuur en snelheid van punk wordt geïntegreerd. Er wordt in het genre de kenmerkende sound van het vervormde elektrische gitaargeluid gebruikt, maar afhankelijk van de band wordt soms meer nadruk gelegd op het een of het ander.

Kenmerken van grunge

Grunge maakt meestal gebruik van een elektrische gitaar, basgitaar, drums en zang. In grunge kun je ook de invloeden terugvinden van indie rock bands zoals Sonic Youth. Daarnaast is een belangrijk van grunge dat de onderwerpen van de songteksten vaak introspectief en donker zijn, waarin thema’s als angst, sociale vervreemding, zelftwijfel, misbruik, verwaarlozing, verraad, psychologisch trauma en een verlangen naar vrijheid centraal staan.

Begin van de grunge

De eerste grunge beweging ontstond in het onafhankelijke platenlabel Sub Pop en de underground muziekscene van de regio rond Seattle. Op een gewiekste manier werd de stijl door de eigenaars van Sub Pop op de markt gebracht; dit deden ze door de media aan te moedigen het als “grunge” te omschrijven. Grunge werd al snel bekend als een mix van punk en metal.

De populariteit won snel terrein en rond het begin van de jaren 90 doken er ook grunge bands op in Californië. Niet lang daarna volgde andere delen van de Verenigde Staten en ook in Australië bouwden zich sterke aanhangers op en werden grote platencontracten getekend. In het begin tot het midden van de jaren 1990 was grunge vooral succesvol door releases zoals Nevermind van Nirvana met leadzanger Kurt Cobain, Pearl Jam’s Ten en Stone Temple Pilots’ Core. Alternatieve rock bleef groeien in populariteit door het succes van deze grote bands, en grunge ontpopte zich tot de populairste vorm van rockmuziek van dat moment.

Kurt Cobain

In de loop dan de nineties daalde uiteindelijk ook weer de bekendheid van grunge. Veel bands gingen uit elkaar en verdwenen een beetje naar de achtergrond. Kurt Cobain van Nirvana worstelde met een heroïneverslaving en overleed in 1994 op de veel te jonge leeftijd van 27. Grungebands hebben ondanks hun relatief korte populaire fase toch de moderne rockmuziek beïnvloed met teksten waarmee sociaal bewuste onderwerpen in de popcultuur aan het licht gebracht werden.

Hardcore

Hardcore gaat voor sommigen ook door het leven onder de naam hardcore techno, en het valt als subgenre onder de elektronische dansmuziek die zijn oorsprong vindt in het begin van de nineties, en ontsproot in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, België en Duitsland. Deze upbeat muziekstijl onderscheidt zich met name door snellere tempo’s en een vervormde zaagtandkick (160 tot 200 BPM of meer. Ook kenmerkt het zich in de intensiteit van de kicks en de gesynthetiseerde bas, het ritme en de sfeer van de thema’s. Later in de jaren 90 brengt hardcore vervolgens weer subgenres als gabber voort.

DJ Paul Elstak

Paul Elstak, van Nederlandse bodem, was misschien wel één van de bekendste hardcore dj’s wereldwijd. In 1992 richtte hij Rotterdam Records op, dat het eerste hardcore label in Nederland werd. In 1992 werd een grote rave gehouden in Utrecht. Deze heette The Final Exam, welke leidde tot de oprichting van het label ID&T. Vervolgens werd in 1993 Thunderdome gelanceerd, die het concept van hardcore muziek al snel wist te populariseren in Europa. Dit deden ze door middel van een catalogus van CD-compilaties en evenementen. Duizenden jongeren werden hierdoor aangetrokken, en de gabberbeweging was gelanceerd.

Er werden regelmatig compilatiealbums uitgegeven, die vele artiesten een grote bekendheid in de hardcore scene hebben gegeven. Voorbeelden hiervan zijn 3 Steps Ahead, Omar Santana, Rob Gee, The Dreamteam, Neophyte en Charly Lownoise en Mental Theo in de gabber/happy hardcore afdeling.

Naarmate de nineties meer het einde naderden, begon ook hardcore in stijl geleidelijk te veranderen. De populariteit van midden jaren 90 nam af, en onder andere door verschillende incidenten op maatschappelijk niveau werd gabber steeds meer met een agressieve lifestyle geassocieerd.